In februari 2021 bracht onze collega psychologe, Liesbeth Merckx, een valentijns- journal club. De studie onderzocht romantische aantrekkingskracht bij personen met pedo-hebephilie. Lees hier het verslag.
Sexual Attraction and Falling in Love in Persons with Pedohebephilia – Martijn, Babchishin, Pullman & Seto (2020)
Bij het UFC horen we regelmatig van onze patiënten dat hun aantrekking naar kinderen toe veel verder reikt dan louter het seksuele aspect. Ze spreken over diepgaande vriendschapsrelaties, over ‘een crush’, verbondenheid en liefde. Iets waar wij ons op het eerste zicht moeilijk iets bij kunnen voorstellen. Of misschien toch? Herkennen wij die gevoelens van euforie en onzekerheid in de buurt van onze ‘crush’ niet? Zijn wij ook niet allemaal al eens tot over onze oren verliefd geweest? In die mate dat we aan niets anders meer konden denken? Maar… hoe zit dat dan?
Volgens Seto (2017) kan pedo-hebefilie beschouwd worden als een seksueel ‘leeftijdsoriëntatie’, net zoals homo-, bi- en heteroseksualiteit worden beschouwd als seksuele genderoriëntaties. Een dergelijke seksuele oriëntatie stoelt volgens Seto (2012, 2017) op vier belangrijke aspecten: (1) de leeftijd waarop de oriëntatie duidelijk wordt (‘age of onset’), (2) de stabiliteit van de aantrekkingskracht, (3) de seksuele aantrekkingskracht en tot slot (4) de romantische aantrekkingskracht. Verschillende onderzoekers vonden reeds ondersteuning voor deze vier aspecten (zie bv. Bailey, Bernhard, en Hsu's, 2016a). Het internet onderzoek van Bailey, Hsu, en Bernhard's (2016b) bevroeg bijvoorbeeld 1102 mannen met pedo-hebefilie. Hun deelnemers rapporteerden inderdaad (1) de jonge leeftijd waarop ze zich hun aantrekkingskrach tot kinderen realiseerden, (2) een aanhoudende, stabiele aantrekkingskracht tot kinderen; (3) een sterke seksuele aantrekkingskracht tot kinderen (bv. 25% rapporteerde een sterke seksuele aantrekking tot prepuberale kinderen, en 35% een sterke seksuele aantrekking tot pubers. Zie ook Grundmann, Krupp, Scherner, Amelung, & Beier, 2016; Schaefer et al, 2010; Tozdan & Briken, 2015); en (4) een meerderheid (68%) gaf aan ten minste één keer in hun leven verliefd te zijn geweest op een kind. Dit laatste aspect, de romantische aantrekkingskracht bij pedohebefilie, heeft tot op heden relatief weinig wetenschappelijke aandacht gekregen. Dit is eigenlijk opvallend, gezien het feit dat romantische gevoelens worden verondersteld een alomtegenwoordige menselijke ervaring te zijn – althans voor personen die zich aangetrokken voelen tot volwassenen.
De huidige studie onderzocht romantische aantrekkingskracht bij personen met pedo-hebephilie. Hetgeen volgens de onderzoekers kan opgedeeld worden in twee afzonderlijke, doch niet losstaande categorieën: verliefdheid en gehechtheid. Er werd een anoniem online onderzoek gevoerd bij 306 mannen die aangaven zich seksueel aangetrokken te voelen tot kinderen. Hieruit bleek dat de meerderheid van de deelnemers (71%) aangaven doorheen hun leven ooit verliefd te zijn geweest op een kind. Hoewel seksuele aantrekking en verliefdheid sterk gecorreleerd waren, waren ze niet synoniem.
De resultaten van deze studie lagen in lijn met de suggestie van Seto (2012) dat pedo-hebephilie beschouwd zou kunnen worden als een vorm van seksuele oriëntatie op basis van leeftijd, die zowel seksuele als romantische aantrekkingskracht omvat.